Voordat we in dit blogartikel de verschillen van outplacement en re-integratie op gaan noemen is het misschien handig om de twee definities op papier te zetten.
Een re-integratie is een traject waar bij een werknemer die langdurig ziek is geweest er alles aan gedaan wordt om deze zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen. Dit kan een functie zijn binnen een bepaald bedrijf of een functie bij een ander bedrijf.
Bij een outplacement traject is het een ander verhaal. In dit geval wordt er bij een ontslag van een medewerker aangeboden om de werknemer te begeleiden in het zoeken van een nieuwe baan. Dit gebeurt vaak door een gespecialiseerde dienstverlener. Een partij die hier ervaring mee heeft.
Wat is dan re-integratie tweede spoor?
Re-integratie is dus het vinden van een nieuwe baan voor een werknemer die voor een langere periode niet beschikbaar is voor werk wegens ziekteverzuim. Een langdurig zieke dus. Re-integratie 1e spoor is het vinden van een baan binnen het bedrijf. Bij de eigen werkgever dus. Re-integratie tweede spoor is een re-integratie met daarbij het wisselen van werkgever. De werknemer gaat in dit geval samen met het bedrijf dat gespecialiseerd is in re-integratie op zoek naar een goede en passende functie bij een ander bedrijf.
Wie betaalt outplacement?
In de meeste gevallen betaalt een werkgever het outplacementtraject. In deze gevallen kost een outplacementtraject voor de werknemer dus helemaal niets. Uiteraard wordt vaak wel de ontslagvergoeding meegewogen. De kosten van een outplacementtraject kunnen best oplopen. Zeker omdat er natuurlijk nooit een baangarantie afgegeven kan worden. Wel is het zo dat mensen die gebruik maken van outplacement een grotere kans hebben om snel weer aan het werk zijn. Hierdoor is de investering die gedaan wordt meer een investering in de toekomst voor de werknemer.